Głównym celem upadłości konsumenckiej, który został ustalony już 31 grudnia 2014 roku, jest umożliwienie osobie fizycznej normalnego funkcjonowania w społeczeństwie poprzez uzyskanie oddłużenia, które pozwoli danej osobie na tzw. „nowy start”. Dopiero, gdy to główne zadanie zostanie spełnione, pojawia się poboczny cel upadłości konsumenckiej, którym jest zaspokojenie roszczeń wierzycieli.
Realizacja głównego celu upadłości konsumenckiej przejawia się m. in. w tym, że:
– osoba fizyczna nie musi posiadać majątku koniecznego do procesu upadłościowego konsumenckiego;
– osoba fizyczna nie musi wpłacać zaliczek na koszty postępowania upadłościowego;
– sąd nie przyznaje syndykowi wynagrodzenia wstępnego;
– syndyk nie pobiera zaliczek z masy upadłości.
Powyższe aspekty sprowadzają się do tego, że w postępowaniu upadłościowym konsumenckim nie ma znaczenia majątek osoby fizycznej. Jest to logiczne rozwiązanie, które podkreśla wybitnie oddłużeniowy charakter upadłości konsumenckiej.